พหิทธาบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
1. เหตุปัจจัย
[1897] 1. พหิทธาธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 3 วาระ.
4. พหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
5. พหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม และพหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[1898] ในเหตุปัจจัย มี 5 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 5 วาระ
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
สรณทุกอัชฌัตตติกะ จบ
สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ
(100. สรณทุกะ 21. อัชฌัตตารัมมณติกะ)
อัชฌัตตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
1. เหตุปัจจัย
[1899] 1. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
2. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[1900] ในเหตุปัจจัย มี 2 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 2 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
พหิทธารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
1. เหตุปัจจัย
[1901] 1. พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย